4. In Singapore

Het was inmiddels donderdag 4 februari toen we tegen 0600 uur landden op het vliegveld Changi van Singapore. De gang door de douane verliep heel snel en voor we het wisten stonden we met de koffers en de rollator bij een taxi, een busje dat ons voor 60 Singapore dollars (omgerekend ± 40 Euro’s) naar het appartement van Mark en Wieteke zou brengen. De rit duurde ongeveer een half uur. Mark en Wieteke wonen sinds enige tijd in een vierkamer flat op de 19e verdieping. De kinderen waren al beneden toen we rond 0700 uur met de taxi precies 60 Singapore dollars (bijna 40 Euro) lichter bij Centennia Suites arriveerden. Mark en Wieteke wachtten ons buiten op en voor we het wisten waren we in een comateuze slaap verzonken, die eigenlijk duurde tot in de middag een duik namen in het zwembad. Mark ’s maakte avonds voor ons Thaise curry met pepers. We waren meteen klaar wakker….
De vrijdag hebben we in alle rust doorgebracht. Mark en Wieteke waren al vroeg naar hun werk vertrokken en wij hadden het rijk alleen. Na een ontbijtje zijn we naar beneden gegaan. Lekker zwemmen in het zwembad, luieren en lezen, kortom het tijdverdrijf van de oudere genieters. In de middag barstte er een enorme regenbui los en een half uur lang was alles verscholen in watermassa’s. Ik heb er filmpjes en foto’s van gemaakt: indrukwekkend. Rond 1800 uur kwamen Mark en Wieteke weer terug van hun werk, in afwachting van het lange weekend van Chinees Nieuwjaar. “s Avond zijn we naar de stad gereden en hebben we heerlijke dumplings gegeten in ons restaurant waar we ook vorig jaar zijn geweest. Tegen 2300 uur waren we weer terug. We zijn inmiddels redelijk geacclimatiseerd
Zaterdag was een gedeeltelijke uitslaapdag. Mark stond om 0600 op. Hij is lid van een fietsclub van Australisch/Nieuw Zeelandse herkomst en met ±100 man wordt er dan op zaterdagmorgen een fietstocht van ruim 70 kilometer over het eiland Singapore gehouden. Rond 1100 kwam hij moe terug. Intussen was er de ontbijttafel gedekt en maakte Wieteke heerlijke omeletjes met een fruit drank, vruchten Griekse yoghurt en lekkere thee. Daarna gingen de dames naar de pedicure en mark naar de masseur. Ik had het rijk alle om het blog bij te werken.
Af en toe vallen er hevige regenbuien; in een periode van 30 minuten valt er meer water dan in een Nederlandse dag. Het water is lauw, maar het verfrist op geen enkele manier. ’s Avonds zijn we met de taxi naar de binnenstad gegaan. Eerst hebben we in een kroegje cocktails gedronken; bizarre combinaties, lekker voor een keertje, maar de bewerkelijk voor de weekendborrel thuis. Nu mijn lopen steeds beter gaat, leggen we steeds langere afstanden af. We gingen lopend naar het restaurant waar Mark een steak bestelde en wij met zijn drieën elk een kreeft; Marjoan en ik een gegrilde en Wieteke een gekookte kreeft. Het smaakte heerlijk, met een Chinees biertje er bij. Na twee jaar Singapore hebben Mark en Wieteke bijna alle restaurants ontdekt waar het goed toeven is. Wij hebben in de drie keer dat we hier zijn geweest nog nooit in hetzelfde restaurant gegeten…….
We zijn op ons gemakje naar huis gegaan, waar we kort voor middernacht mijn 70e verjaardag hebben gevierd, die eigenlijk pas zondag is. Van Mark en Wieteke kreeg ik een mooi en bijzonder interessant boek: ‘Lee Kuan Yew; the Man and his Ideas’. Het beschrijft de politieke carrière van de grondlegger, regeringsleider en miljardair die in feite de stadsstaat Singapore heeft gemaakt tot wat het nu is. Het boek is een verzameling interviews door drie journalisten van de Straits Times, Han Fook Kwang, Warren Fernandez en Sumito Tan. Het behoeft geen betoog dat in een ‘geleide democratie’ als Singapore dit boek de grootsheid van Lee in 456 pagina’s uitgebreid beschrijft, voornamelijk door zijn eigen uitspraken te citeren. Een van zijn visies op algemeen kiesrecht voor iedere burger luidde: ‘Ik vind dat een koud waterverkoper die geen verstand heeft van politiek geen behoefte heeft zich over politieke zaken uit te spreken. Hij moet vooral zorgen dat zijn water ijskoud is.’ Tijdens zijn regering is Singapore zonder meer een economische grootmacht geworden, waarin echter een plaats is voor communisten, een politieke ideologie die Lee Kuan Yew tot zijn dood toe met grote walging heeft gehaat. Het mag duidelijk zijn dat de drie journalisten in die 456 pagina’s geen kritiek oefenen op de man die gezien wordt als de Vader des Vaderlands en de redder van Singapore, want hij eigenlijk ook wel is.
Zo stond die zondagmorgen een 70-jarige op voor een rustige zondag met een heerlijk ontbijt en een uur om zich aan zijn verhaaltje te wijden.